Чӣ тавр ба воя расонидани кӯдакони муваффақ ва хушбахт: маслиҳат аз олимони Ҳарвард

Оё мехоҳед, ки фарзандони шумо ҳамчун шахсиятҳои мустақил, хушбахт ва муваффақ ба воя расанд? Олимони Ҳарвард дар ин мавзӯъ як таҳқиқоти пурра анҷом доданд. Inc аз хуло-сахои ба даст овардаашон накл карданд.

Ба фарзандон масъулияти бештар додан лозим аст. Мисли аксари ҳолатҳои дигар, ҳар қадар зудтар беҳтар аст. Кӯмак расонидан ба фарзандони шумо барои мустақил, хушбахт, қаноатманд ва муваффақ ба воя расидан калиди эҳсоси тавозуни солими кор ва зиндагӣ мебошад.

Дар ниҳоят, эҳсоси муваффақ - новобаста аз он ки шумо "муваффақият" -ро чӣ гуна таъриф мекунед - омили асосии хушбахтӣ ва қаноатмандии умумӣ аст.

Оё роҳи муваффақтар кардани кӯдакон вуҷуд дорад?

Маълум мешавад, ки вуҷуд дорад. Дар давоми 85 сол тадқиқот, Олимони Ҳарвард тарҷумаи ҳоли беш аз 700 "одамони муваффақ"-ро таҳлил карда, байни иҷрои корҳои хона ва муваффақияти минбаъдаи касбӣ робитаи қавӣ пайдо карданд.

Ин маъно дорад. Кӯдакон, ки худро дар масъулиятҳои муштарак ҳис мекунанд ва ҳис мекунанд, ки худро як қисми “экосистема”-и калонтар ҳис мекунанд, ҳисси бештари худшиносиро эҳсос мекунанд. Онҳо инчунин қодиранд эҳтиёҷоти дигаронро бубинанд ва аз ин рӯ бештар омодаанд ба дигарон кӯмак расонанд.

Ба мавзӯи: Чӣ тавр кӯдаки хушбахтро тарбия кардан мумкин аст: тавсияҳо аз профессори психологияи Донишгоҳи Йел

Кӯдакон камтар худпараст мешаванд ва аз парадигмаи "агар шумо ҳама чизро барои ман кунед ва ман набояд иштирок кунам, пас бешубҳа ҷаҳон бояд дар атрофи ман гардиш кунад". Онхо ахлоки мехнатро инкишоф медиханд. Ҳамаи ин боиси зиёд шудани имконияти муваффақияти касб мегардад. Кори дастаҷамъона. Ҳамдардӣ. Этикаи корӣ. Омодагӣ на танҳо ба роҳбарӣ, балки пайравӣ кардан низ.

Кӯдаконе, ки ба корҳои хона машғуланд, эҳтимоли калонсол хушбахттар мешаванд. Тадқиқоте, ки дар Маҷаллаи педиатрияи рушд ва рафтор, муайян кардааст, ки кӯдаконе, ки то синни 4-5-солагӣ ба кӯмак ба иҷрои корҳои хурд шурӯъ мекунанд, сатҳи эътимод ба худ ва худсамаранокии баландтар доранд.

Муваффакиятхо хурсандй мебахшанд. Гирифтани ситоиш барои дастовардҳои худ хуб ҳис мекунад. Ҳатто агар мо дар бораи чунин як чизи хурде, ба монанди гузоштани бозичаҳо сухан ронем, он ҳанӯз ҳам чунин аст: "Ман ин корро кардам. Ва шумо маро барои он шинохтед ».

Корҳои бештар

Дар муқоиса бо кӯдаконе, ки мунтазам корҳои хонаро анҷом медоданд, кӯдаконе, ки ба корҳои хона кам машғул буданд, дар бораи қобилиятҳои иҷтимоӣ ва таълимӣ, муносибатҳои ҳамсолон ва қаноатмандии зиндагӣ холҳои худбаёнӣ камтар доштанд.

Давомнокии иҷрои корҳои хона дар кӯдакистон бо салоҳиятҳои даркшудаи иҷтимоӣ, таълимӣ ва қаноатмандии ҳаёт, новобаста аз ҷинс, даромади оила ва таҳсилоти волидайн алоқаманд буд.

Масъулиятҳои бештар, аммо дар доираи сабаб. Хусусан, агар шумо ин масъулиятҳоро як қисми кори гурӯҳӣ кунед. Тамошои як кӯдаки панҷсола бозичаҳои худро партофтан як чиз аст. Ва агар вақте ки шумо ҳуҷраи худро ба тартиб меоред, ӯ онҳоро дур кунад, ин кори дастаҷамъона аст. Ин масъулиятҳои онҳоро як қисми экосистемаи калонтаре месозад, ки дар он ҳама якҷоя кор мекунанд.

Ин як истиораи комил барои муваффақияти минбаъда аст, зеро ҳеҷ кас ҳеҷ гоҳ бе кӯмак ва дастгирӣ ягон кори арзишманд намекунад.